Gedetineerden, de bewoners van onze Penitentiaire Inrichtingen, gaan heel verschillend om met de verwerking van hun delict. Zonder aanspraak te maken op volledigheid ben ik in de afgelopen anderhalf jaar, de tijd dat ik rondloop binnen P.I.’s, verschillende verwerkingsstrategieën tegengekomen, twee ontkennende strategieën en twee bekennende strategieën. De eerste strategie is de volledige ontkenning van het delict. Als ik onze bewoners mag geloven zitten er grote aantallen mensen met een ziel zonder-vlek-of-smet in detentie. 

Soms is het moeilijk voor mij om m’n gevoelens te uiten, In woorden brengen hoe het echt voelt om een vriend zoals jij te hebben.
Ik ben gezegend.

Een vriendschap zo echt, zo hecht. Het is uniek, met jou ben ik mezelf – compleet en vrij.

We hoefden nooit echt moeite te doen, de vriendschap kwam vanzelf.

Een vriendschap zo echt, zo hecht. Of er nou 5, 10 of 20 jaar voorbij gaan, wij zullen toch contact blijven houden.

ls  geestelijk verzorger mag ik mijn werk doen in de enige Justitiële VRIS inrichting van Nederland (VRIS=VReemdelingen In Strafrecht) . Dus alle ingezetenen zijn mannen die hier de fout zijn in gegaan en daardoor het land dienen te verlaten na het uitzitten van hun straf. Ook kunnen zij hun straf soms uitzitten in het land van herkomst. Sommigen kiezen hiervoor juist om dichterbij hun familie te kunnen zijn.