Geroepen om vrij te zijn

Regelmatig komen er gedetineerden bij me die in een identiteitscrisis zitten. Niet dat ze dat van zichzelf bewust zijn maar naarmate de gesprekken zich ontvouwen wordt dit steeds zichtbaarder en ook aan henzelf duidelijker.
Opvoeding of gebrek daaraan of een gebrekkige opvoeding zijn hieraan vaak debet.
Ter verduidelijking het verhaal van twee van mijn ‘gasten’.
Een wilde studeren en had daarvoor ook duidelijk de capaciteiten. Sociaalvaardig was hij bovendien. Maar in plaats van te gaan studeren moest hij helpen bij vader in de zaak. Een ambachtelijke zaak. Werken met je handen dus – en eentonig werk ook. En daarom ging hij op zoek naar wat spanning, iets wat hem een kick gaf. En zo kwam hij in aanraking met foute ‘vrienden’ en wist hij een mooi handeltje op te zetten met drugs. Het ging hem goed want dit waren zijn talenten die hij gebruikte. Totdat natuurlijk zijn succes ook zijn ondergang werd en vol schaamte voor de familie hij opgepakt en veroordeeld werd. En hij had ook wel spijt dat het zo gelopen was en uit schaamte beloofde hij maar bij zijn vader in de zaak te gaan. Maar hij wist natuurlijk al dat hij zijn belofte nooit zou kunnen houden. En uit onze gesprekken werd hem duidelijk dat hij toch zou gaan kiezen voor zijn eigen ontwikkeling en dat hij zou gaan studeren. Daarom heb ik hem, gelukkig, nooit weer gezien….tot op een moment bij een tankstation waar hij me vertelde dat hij was afgestudeerd, een mooie baan en relatie had!
Een andere knul vertelde dat hij graag las in zijn vrije tijd op cel. Vervelen deed hij zich niet! Dat hij veel las had als reden dat hij er ‘buiten’ niet aan toe kwam. Dat wil zeggen: de familie maakte hem het leven zuur als hij een krant, tijdschrift, laat staan een boek, pakte. Lezen deed men gewoon niet in de familie – veel te geleerd. En toen hij een baby kreeg wilde hij graag met zijn baby pronken en wandelen met hem in de wandelwagen. En wat wilde hij graag de wandelwagen duwen! Maar dat was niets voor echte mannen! Dan werd je belachelijk gemaakt als watje – als doetje – verwijfd gedrag. En daarom gaf hij zelf ook enorm af op ‘verwijfd gedrag’. Maar wat schuurde dat in hemzelf. Gesprekken met hem lieten hem inzien dat hij zelf zijn eigen koers mag varen en dat een echte man zelf de keuzen maakt waar hij voor wil staan. En een echte man kan in alle opzichten voor zichzelf zorgen. Zo verzette hij zijn bakens; gegroeid in inzicht kreeg hij een gezond tegenwicht op z’n familieleden die hem wilden houden zoals hij was.
De Bijbel laat als inzicht zien dat een mens in geestelijke vrijheid mag leven. Zoals in de brief van Paulus aan de Galaten (5: 13) staat: U bent geroepen om vrij te zijn.
En (5:22-23): Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.
Er is geen wet die daar iets tegen heeft.
Ik heb hem gelukkig, na zijn detentie, tot nu toe niet weer ontmoet……
Justitiedominee Bartelt