Houten Pollepel
Naast het feit dat Jezus overwinnaar is over de dood en de zonde, heeft hij onberispelijk gedrag getoond tijdens zijn lijdensweg.
Met Pasen hebben we in de PI Hoogvliet stilgestaan bij zijn gedrag oog in oog met gruwelijke martelingen tot aan zijn dood.
Hoe zou jij je voelen of wat zou je doen als een dierbare je zou verraden om vermoord te worden?
Hoe zou jij je voelen of wat zou je doen als een dierbare zegt je niet te kennen uit angst voor gevaar of de dood?
Hoe zou jij je voelen als een dierbare jou in de steek zou laten in tijd van nood?
Hoe zou jij je voelen of wat zou je doen als je bespot of gepest zou worden om wie je bent?
Ben je bereid om op te komen voor de waarheid en gerechtigheid tot aan je dood?
Hoe zou jij je voelen of wat zou je doen als men leugens zou vertellen over jou?
Hoe zou jij je voelen of wat zou je doen als een dierbare jou zou bedriegen?
Hoe zou jij je voelen of wat zou je doen als men je in het gezicht zou spugen?
En wat als jij zelf de schuldige bent of bent geweest in één van deze scenario’s?
De gesprekken op deze vragen zorgden voor levendige en opgewekte momenten waarin de verschillende zienswijzen gedeeld werden.
Het meest verbazingwekkend in alle drie de vieringen was de reactie op het bespuugd worden in het gezicht. Deze vorm van vernedering was blijkbaar totaal onacceptabel.
Wat vind je zelf onacceptabel als lezer van deze vragen?
Kijk eens naar Jezus’ gedrag tijdens zijn lijdensweg.
We zijn tot conclusie gekomen dat wij als gelovigen in onze menselijkheid nog verre weg zijn van zijn volmaaktheid. Hoe dan ook - dit doorbreekt Gods onvoorwaardelijke liefde voor elk van ons niet. We hoeven niet te wachten tot we volmaakt zijn om naar zijn Woord te leven. We hoeven niet te wachten tot onze detentie-tijd voorbij is. Zolang we ons oprecht bekeren en ons oprechte ‘ja’ geven aan God, kunnen we een nieuw leven, een leven met hem, leiden.
Deze reflectie over ons menselijkheid en onvolmaaktheid heeft me herinnerd aan mijn houten lievelings-pollepel, 'akadaho' in mijn moedertaal. Hij is meer dan 10 jaar oud en beschadigd. Maar deze gebrokenheid komt juist perfect uit als ik wokgroenten of gebakken vlees bereid. In vergelijking met andere mooie en zelfs nieuwere pollepels kan hij alle (moeilijke) hoeken raken in de pan als ik aan het roeren ben.
Zo is God ook met ons bezig. Onze talenten met al onze onvolmaakte puntjes kan God juist gebruiken om ‘een goede maaltijd te bereiden’.
In ons werk als gevangenispastores is het belangrijk in eerste instantie tot het besef te komen hoe God onze talenten, onvolmaaktheid en ervaringen kan en wil gebruiken om smaak te brengen in de levens van diegenen die we ontmoeten. En op onze beurt begeleiden we de gedetineerden tot ze ook tot dezelfde conclusie komen.
De fameuze pollepel op de foto is nog steeds een herinnering aan de geloofsgesprekken bij de kerkgangers in PI Hoogvliet.
R-.k. justitiepastor Claudine