Terug naar het kind

Je bent niet je delict. Binnen zijn we ook allemaal gewone mensen.
Het is de tijd om met jezelf bezig te zijn, in de spiegel te kijken en te reflecteren op je leven.
Hoe mooi is het als je als gedetineerde je herinneringen kan ophalen en daarvan kan genieten.
En dat je leert van je eigen leven en herinneringen.

Dit zijn mijn herinneringen:

Als kind zat ik altijd met mijn neus in de stripboeken
Superhelden strips
Uren lezen en plaatjes kijken
Ik las de stripboeken wel 100 keer opnieuw
Al mijn zakgeld ging er aan op
In mijn eindeloze fantasie was ik altijd de held
Van mijn zelfde bedachte superhelden verhalen
Ik kon beter vliegen dan Superman,
Was sterker dan de Hulk
Sneller dan de Flash
Bewegelijker dan Spider man
Onzichtbaar kunnen worden net als die vrouw van de Fantastic Four
Hoe vaak mijn helden de wereld hebben gered
Van een buitenaardse dreiging

Wauw!

In mijn superhelden verhalen, redde ik altijd mijn Moeder
Dan zou mijn moeder nu nog in leven zijn
Zij overleed toen ik 12 jaar oud was
Mijn moeder was ook mijn held
Mooie grote vrouw die lekker kon koken
Een vrouw waar iedereen respect voor had
Vrouw met alle denkbare super powers

Althans, dat zag ik allemaal in mijn moeder
Samen met mijn moeder voor het eerst naar de bioscoop
8 jaar oud en ik maakte kennis met Star Wars
De film: The return of The Jedi

GEWELDIG

Ben mijn zalig moeder tot op de dag van vandaag dankbaar
40 jaar later ben ik nog mega fan van Star Wars
Als kind had ik ook een ander interesses
Ik wilde graag in een Disney tekenfilms leven
Tja welk kind niet?
In Disney tekenfilms kan namelijk alles
Disneyfiguren zijn altijd vrolijk en blij
Zijn ze boos of verdrietig
Zingen ze altijd een lied
En prompt alles opgelost
PRACHTIG hoe simpel het leven als kind leek te zijn
Altijd een happy end!

Als kind heb ik nog de zwart wit televisie meegemaakt
Ook daarop kreeg ik mensen te zien die mijn helden werden
Zoals Ivan Hoe (Roger Moore)
Dan was ik even geen superheld
Maar een ridder op wit paard

Ook keek ik naar The Avengers
Dan bedoel ik niet de superhelden groep van Marvel
Maar de Britse geheim agenten Emma Peel & John Steed
Wat waren die twee cool
Er was nog een andere held op tv die ik cool vond
De man van Atlantis
De Aqua man van de jarentachtig, in zijn gele zwembroek

Nu ga ik iets verklappen
Mogen jullie niet door vertellen!
Ik wilde vroeger behalve superheld ook danser worden
Dat kwam door de films van, Fred Astaire & Ginger Rogers
Ik kon helemaal weg dromen in hun films

Als kleine jongen
Was ik de Engelse taal nog niet machtig
En toch begrijp ik waar ze het over hadden
Na het zien van de films van Fred, ging ik uren proberen tapdansen in mijn slaapkamer.
Wat ik nu ineens bedenk!
Behalve mijn moeder waren al mijn helden wit
Is dat een probleem?
Ik als zwarte man?
Als kind zag ik gelukkig geen kleur

Er waren ook niet veel zwarte helden, of filmpersonages voor kinderen in die tijd
Mijn eerste zwarte tv held was Mr T aka BA Baracus van The A-Team
Een groep oorlogsveteranen die als huurlingen overal in het land vochten voor de rechten van
mensen in nood
MR T was de brute kracht van de groep, echter wel met vliegangst
Mijn andere zwarte helden zag ik begin jarentachtig in het populaire show worstelen (WWF)
Amerika waar Hulk Hogan het show worstelen domineerde met zijn charisma

Waren in 1983 de eerste zwarte WWF tag team Champions, Tony Atlas en Rocky Johnson
Elke zondagavond zat ik met mijn vader op de bank kijkend naar deze grote gladiatoren
Ja mij vader was ook mijn held
Maar dat is een verhaal voor een andere keer
Ik heb ondanks het verlies van mijn moeder, mijn super heldin
Een mooie jeugd gekend
Mede door al deze hele helden
Hun avonturen in de stripboeken en op televisie
De vele films waarin ik kon wegdromen
Het leren dat het goede het kwade altijd overwint

Maar ook hoe ongecompliceerd het leven van een kind was in de prachtige jaren tachtig
Ben dankbaar
Voor al deze mooie herinneringen
Dat ik hier in deze situatie in mijn cel, mij kan verblijden met deze herinneringen.

M.M.G.