Valentijn
Binnenkort is het Valentijnsdag en dat zal vrijwel niemand ontgaan. Op radio, televisie, internet en natuurlijk in de krant barst het momenteel weer van de Valentijnsdagreclame. De veertiende februari is officieel de dag van de liefde, maar waar komt het feest eigenlijk vandaan?
Hoe Valentijnsdag precies ontstaan is weten we niet precies. Maar de meeste mensen geloven dat 14 februari de dag is dat de priester Valentinus stierf. Valentinus was een goed mens en hielp alle mensen die hulp nodig hadden, zoals armen, zieken en bejaarden. Iedereen die bij hem kwam gaf hij raad en hulp. Valentijn gaf de mensen altijd een bloem als ze hem om raad of hulp vroegen. Vandaar dat mensen elkaar met Valentijnsdag vaak bloemen –een rode roos - geven. In de loop der jaren heeft het feest zich doorontwikkeld en later werd Valentijnsdag echt een dag waarop je een kaartje of bloemen kon sturen naar je (geheime) liefde. "Van je Valentijn" stond er op het kaartje. Lekker geheimzinnig dus.
Natuurlijk is het fijn als er op de dag van de liefde aan je gedacht wordt. Natuurlijk is het fijn áls er aan je gedacht wordt en mag horen dat je bijzonder bent voor iemand, ook al is de afzender ‘van je Valentijn’. Je wordt gezien.
Velen verlangen naar liefde en velen kennen de strijd van de eenzaamheid. Gezien alle commercie kan rond de 14e februari dat gevoel extra naar boven komen en diep ervaren worden. Word ik wel gezien en door wie? Wordt er wel van mij gehouden en door wie?
In de gevangenis wordt hier veel over gesproken en een weerkerende vraag en opmerking is: Met alles wat ik heb gedaan, ben ik het niet waard dat er van mij gehouden wordt. Mag er nog van mij gehouden worden? Kijkt mijn omgeving alleen naar mijn daad of kan ik gezien worden als medemens met een delict. Een strijd die diep van binnen gestreden wordt en naar de oppervlakte komt bij gesprekken.
Tijdens de gespreksgroepen proberen we in gesprek te gaan over de moeite van het leven en zoeken dan naar woorden om houvast te kunnen vinden.
Vaak gebruiken we hier de oude woorden bij, die beschreven staan in de bijbel.
Laatst zijn we op weg gegaan met Psalm 13, waar na de woorden van intens klagen, de vragen uitgeroepen worden om te komen tot een moment van gezien worden en vertrouwen krijgen in het leven
Iedere deelnemer heeft de psalm hertaald en woorden gezocht die op dat moment in zijn leven belangrijk waren.
Eén van de hertalingen wil ik graag met u delen.
Psalm 13 hertaling van Gerrit
Hoe lang nog Heer houd ik mijn ogen dicht, zodat ik U niet zie?
Hoe lang nog Heer laat ik mijn verleden mijn toekomst in de weg staan?
Hoe lang nog laat ik mijn gedachten door een klein groepje mensen beïnvloeden?
Heer, U weet wat er in mij omgaat, U ziet de cirkel waarin ik ronddraai. Hoe kom ik hier uit!
Heb nog even geduld met mij Heer, laat mij nog niet aan mijn lot over,
want ik ben een mens, zwak en heb de tijd nodig om de dingen te zien!
Laat mij vastberaden en met opgeheven hoofd anderen weerwoord geven
als ze mij onderuit proberen te halen, Heer, zodat ze zelf voor schut staan.
Heer, Uw trouw en genade is groot, zelfs nu nog na alles wat ik gedaan heb.
Ik ben blij Heer, dat U mij uw liefde laat zien in de kleine dingen van alle dag.
Zo weet ik dat u mij niet vergeet
In de gevangenis geven we na de kerkdiensten een bloem mee als groet namens de diverse kerken van Zwolle en omgeving.
Met de boodschap: Je wordt gezien en er wordt aan je gedacht, door alles heen
Justitiedominee Dorien