Werk dat zin brengt
Het is een hoogtepunt van de week voor Rob, als ik hem, zoals elke woensdag, kom halen om samen de stilteruimte schoon te maken.. Een krachtige belevenis is het wanneer hij minutieus en grondig aan het werk gaat.
Het altaar, de lezenaar, de tafel met de devotielichtjes, de standaard met de paaskaars, alles krijgt zorgvuldig en met veel respect een schoonmaakbeurt, opdat de ruimte straalt in al zijn eenvoud en waardigheid.
Hij doet het voor de Heer, zegt hij. Het is een gedrevenheid die ingegeven is vanuit zijn hart; een schoon willen maken, rein willen zijn, klaar en open om straks een betere weg op te slaan, met God aan zijn zijde. Onder het schoonmaken vertellen we elkaar wat ons bezighoud. Steevast is zijn vraag waar het in de komende kerkdienst om zal gaan, en haast ongemerkt verzamel ik soms in het gesprek wat bouwsteentjes voor de overweging van de komende zondag.
(2) Martin kan er vol van zijn: de ideeën die hij heeft voor het goedkoper recycleren van kunststof voor goederen voor dagelijks gebruik; de voorstellen die hij heeft voor het redigeren en vertalen van belangrijke documenten en handboeken voor gedetineerden in het Engels en in andere talen. Verteerd door schuldgevoel en gemis van zijn gezin in Ierland zoekt hij naar wegen om zijn emotionele energie positief in te zetten, door dienstbaar te willen zijn aan zijn verblijfsomgeving. Hier, op het scherpst van de snede, in de wanhoop en de gelatenheid van de dag, met de pijn van de achtergrond van een verscheurd thuisland, en de taaie hoop op de toekomst, komt het met kracht bij hem naar voren: de drang om goed te maken wat fout is gegaan, de hoop iets te kunnen betekenen voor de omgeving waarin je leeft en iets van waarde te kunnen opbouwen. Een mens is immers een mens, niet om bezig gehouden te worden, maar om mee te mogen bouwen aan een leefbare wereld, en zo je waarde te vestigen.
(3) Fermin haalt opgelucht en blij adem, als hij zojuist het interview voor de Bajesagenda heeft afgesloten waar hij zo naar heeft uitgezien. Hij wilde zo graag zijn levensverhaal vertellen om anderen te dienen met de inzichten en de hoop die hij heeft verzameld. Hij zat daar, 2 uur lang, totaal geconcentreerd op het zo goed mogelijk overbrengen van zijn verhaal, en wat hij anderen aan opgedane inzichten wil bieden.
Onzeker lacht hij, opgelucht, maar vrij snel evolueert dat in trots; verdiende trots, wat mij betreft!
Arbeid adelt, is het gezegde. Ik ben ervan overtuigd dat arbeid gedetineerden zin en kracht geeft als het werk is dat gericht is op een concreet praktisch doel, zoals bij voorbeeld het opknappen en repareren van oude fietsen t.b.v. minder draagkrachtige mensen; of het dienen van anderen in een moeilijke positie, met jouw levensverhaal.
Ron
Rk. Pastor Pi de IJssel