Bloemengroet

Als ik op zondag voor de kerkdienst in JC Zeist kom, staan bloemen klaar bij de receptie voor de gedetineerden in JC Zeist. Elke week verzorgen kerken uit de omgeving volgens een rooster voor bloemen tijdens de kerkdienst. Er is altijd een mooi kaartje bij met een hartelijke groet, mooie gedachten of een gedicht ter bemoediging.

Het is een gebaar van buiten naar binnen, waardoor de gedetineerden mogen weten dat medechristenen uit de omgeving aan hen denken en voor hen bidden. Tijdens de kerkdienst staan de bloemen op het altaar en na de kerkdienst worden zij uitgedeeld en dankbaar in ontvangst genomen. De een houdt de bloem voor zichzelf om de cel wat op te fleuren. Soms prijken ze in een gebedshoekje en wordt vol trots verteld dat hij de bloem al 2 weken goed heeft weten te houden. Anderen drogen de bloemen om ze zo lang mogelijk goed te houden. Je ziet dan een heel rijtje gedroogde bloemen hangen. Een ander zegt de bloem in een envelop te gaan stoppen en naar zijn vriendin te sturen. Laatst was er in een bos witte rozen met één rode roos. Deze roos wilde een mijnheer graag hebben om zijn vrouw te kunnen geven, die ’s middags op bezoek zou komen. Of dat is gelukt, weet ik eerlijk gezegd niet.

Op zondag kom je regelmatig bloemen tegen op de teamkamers, of laatst zag ik in de middag na de kerkdiensten een verpleegkundige met een mooie bloem door de gang lopen. De bloemen worden ook graag weer weggegeven om dankbaarheid te tonen…

Elke zondag geven de bloem een beetje fleur aan het toch wel monotone gevangenisleven. Bloemen doen iets met mensen wanneer ze ontvangen worden, wanneer je ernaar kijkt, eraan ruikt, voelt en als je ze ten geschenke geeft. Ze geven vreugde en openen het hart, ook in een gesloten gevangenissysteem.

Dank aan de kerken voor dit waardevolle geschenk!

R.-K. Justitiepastor Violette