De weg naar volwassen worden
Onlangs preekte ik over het levensverhaal van Mozes. Wat is het toch steeds verrassend hoe de bijbelverhalen in de kontektst van de bajes heel andere gevoelens oproepen dan in de context van het gewone leven buiten.
Wat gebeurt er toch veel door de kracht van die oeroude verhalen in het leven van mensen achter de tralies.
De preek ging over de weg van Mozes naar volwassen worden. Om eerst van kind, als er nog niks van je wordt verwacht, door te groeien naar een volledig en volwaardig volwassen mens. Dat je als kind mag spelen, je tijd indelen en je meer mag misdragen zonder dat je daarop direkt wordt aangekeken. Want iedereen vindt: “Je bent immers nog maar een kind”.
Het ging er ook over hoe mensen soms in stilte terug verlangen naar hun jeugd. Hoeveel mensen, zeker als je leven als mens wordt stil gezet tussen vier muren, willen er eigenlijk liever ontsnappen aan die grote-mensen-wereld. Veel kunnen daar soms gewoon niet in meekomen. Vaak is de bajes een plek waar je je eigen leven nog eens in gedachten opnieuw doorloopt. En voor veel mensen is detentie een periode die mensen terug laat denken aan vroeger. De tijd misschien toen je als jong mens nog allerlei idealen en mooie doelen had en het leven nog alle kanten op kon.
Bij het verhaal over Mozes ging dat ook zo. Die idealen van vrede in de wereld. Geen oorlog meer, geen ruzie meer met mensen, niet verder in het spoor van onenigheid met de mensen waar je familie misschien al jaren lang ruzie mee heeft. Een wereld zonder leven van list en bedrog of van het benadelen van andere mensen. Noem maar op.
Tot zover was het voor mijn gehoor nog een makkelijk en herkenbaar verhaal. Maar ja zo bleef het niet. Het gedeelte van deze kerkdienst ging over de Mozes die de wereld wilde verbeteren maar daarin ook grote fouten maakte. Mozes, de man die geen ruzies, oneerlijkheid en geen onrecht duldt, maar die wel daarin zelf even later grof over de schreef gaat door een levensdelict te plegen.
Ik haal aan dat ik veel gesprekken heb gehad met mensen die hetzelfde deden als Mozes. Mozes de wereld-verbeteraar en de man die later zo’n belangrijke persoon is geworden komt tot zo’n daad. Hoe kan dat? En vooral hoe verder? Hoe ga jij om met je idealen van ooit en je missers van daarna? Het wordt stil.
En er gebeurt nog iets. Ik krijg vanuit de groep kerkgangers een blik van iemand die doordringender is dan alle anderen...
Na afloop van de dienst komt iemand aan mijn deur staan van het kantoor. Het is die jongen. Hij geeft aan dat hij diep geraakt is. Het ging over zijn leven. Hij wil kontakt om verder te praten over de vraag die ik indringend had gesteld over hoe verder te gaan met God en je idealen na wat jij jezelf, en anderen jou, niet kunnen vergeven…
Justitiepredikant André