Een gesprek met een wijze op de luchtplaats.
“HEEEE DOMINEEE, DOOOOOMINEEEE” schalt er over de luchtplaats. Ik loop maar naar Ferry toe.
Ik heb een zwak voor de jonge jongen. Hij heeft al meerdere keren vast gezeten maar doet het nu helemaal anders. Met mensen heeft hij niet zoveel zegt hij ondertussen heeft hij de mooiste ideeën.
‘Zeg het is Ferry.‘
‘Wanneer kunnen we nou eindelijk eens iets geven in de kerk?’
“Hoe bedoel je? Nou, jullie geven ons heel veel maar ik wil ook eens wat kunnen geven aan mijn broeders weetje.”
“Maar je geeft toch al veel, door er te zijn, je mooie gebeden en ga zo maar door?”
“Nee man, ik wil echt iets fysieks kunnen geven, iets offeren, gewoon aan elkaar geven.”
Ik denk, wat een goed idee van Ferry, ik realiseer me steeds vaker dat het een kunst is om te kunnen geven maar ook om te ontvangen. Steeds vaker ontdek ik wat een waarde het geeft om iets te ontvangen. Ik antwoord: “eigenlijk lijkt het wel een beetje op het avondmaal bij de eerste christenen. Toen gaven de kerkgangers ook te eten aan elkaar.”
“Juist precies, u snapt em”!
“En wanneer wilde je dat doen dan?”
“Zullen we met kerst doen, u weet toch gezellig samenzijn alles.”
“Dat lijkt met niet zo handig dan hebben we al iets anders lekkers geregeld, laten we maar met Driekoningen doen. Dan houden we een avondmaalsmaaltijd van wat er komt.”
Ferry antwoordt licht verontwaardigd: “Waarom Driekoningen dan, we zijn toch geen koningen? Oké sommige denken dat wel maar dat is niet zo..”
“Nee maar de drie koningen of wijzen gaven ook iets aan Jezus, nu mogen wij ook een geschenk geven, plus ik vind het een heel wijs idee. Dus de eerste wijze heb ik al gevonden..”
“Haha, kondigen we het zondag aan?”
“Ja onder een zeker voorbehoud ik moet even kijken of het uitkomt en mag van de Inrichting”.
“Ja, ik zie maandag voor gesprek toch?”
“Ja, tot dan!” Ik bedenk me dat ik benieuwd wat er zal verschijnen aan geschenken. Een eerste geschenk heb ik in ieder geval al ontvangen in de vorm van een heel mooi idee van de wijze Ferry.”
Dominee Joël