Ex-Gedetineerde Nemar

“Als ik in jouw plaats geweest was, had ik zelfmoord gepleegd.” Dat zei een psycholoog tegen mij, nadat hij mij gedurende drie dagen had horen vertellen over mijn leven. Ik heb allerlei ellende meegemaakt, zoals oorlog, vluchten, fictieve echtscheiding, noodopvang, gevangenis, stress en bespotting.

En de moeilijkheden houden niet op: ik ben gevlucht naar het christelijke Nederland dat nu veel atheïstischer wordt, ik heb nu, 8 jaar na vrijlating, nog maar pas een verzekering, maar nog steeds geen paspoort, en terwijl ik ervan droom met God in de bergen te leven, moet ik veel te lange werkdagen maken in mijn autobedrijf. Maar ik wil de goede dingen blijven herinneren. Ik heb ook veel wonderlijke en bijzondere dingen meegemaakt. Ik ben gelukkig getrouwd en heb 5 kinderen. Zonder God is dat allemaal niet te begrijpen.

Daarom ben ik blij en dankbaar dat ik in de gevangenis gezeten heb. De gevangenis in Nederland is zo ingericht dat je snel contact met God kunt krijgen. Van huis uit was ik religieus, maar wist er weinig over. Toen ik in Nederland Jehova’s Getuigen als buren kreeg en merkte dat ik te weinig kennis had, besloot ik om zelf de bijbel te lezen. Maar na anderhalf jaar was ik nog maar op bladzijde 200. Toen bad ik: ‘God, geef me tijd om te lezen.’ Ik dacht zelf aan een tijdje in het ziekenhuis. Maar ik kwam - een verhaal op zich - in de gevangenis! En dáár begon ik de bijbel pas echt te lezen. Ik gunde mezelf nauwelijks tijd om te eten en te slapen. Na 14 dagen in beperkingen had ik de bijbel uit! En omdat ik tegen mijn verwachting in niet meteen vrijkwam, kreeg ik nog meer tijd. Ik ging met mijn vragen naar de pastor. Maar hij gaf geen antwoorden, alleen het advies om de bijbel nóg een keer te lezen. Hij drong gelukkig niet zijn eigen geloof of uitleg op, want anders was mijn leven heel anders gelopen. Hij gaf me geestelijk leiding en vooral gaf hij me de kans het zélf te begrijpen. Voor mij is hij een engel.

Vaak hebben mensen tegen me gezegd: ‘Je bent gek!’ Dat zei bijvoorbeeld een grote crimineel, toen ik hem vertelde: ‘Jouw ogen zullen zien dat ik eerder dan jij vertrek.’ Hij moest toen nog maar een paar maanden en ik nog 6 jaar zitten. En toch vertrok ik één week eerder dan hij! Ook als ik vertelde over Gods liefde, verklaarden mensen mij voor gek. In de gevangenis is het lastig om als gelovige te leven en tegelijk geen zwakke indruk te maken. Maar ik was erbij toen een ongelovige kerel in de trainingszaal tegen een groepje moslims zei: ‘Ik weet welke God sterker is.’ Zij dachten dat hij Allah zou noemen. Maar hij zei: ‘Nemars God is sterker!’

Ik heb veel met God meegemaakt. Aan het einde van elke dag zie ik duidelijk: niet mijn handen hebben het werk gedaan, dat waren Gods handen. Eén keer dacht ik wel dat Hij mij verlaten had. Dat was toen ik mijn vonnis hoorde. De officier had 9 maanden geëist, maar ik kreeg 8 jaar en 4 maanden opgelegd! De jongens die ik over God had verteld vroegen spottend: ‘Waar is nou jouw God?’ Maar ik besloot om Gods hand niet los te laten. Ik ging juist dubbel zoveel bijbel lezen en bidden. En ik ervoer dat God heel dichtbij mij was.

Ik ben een zwak mens. Ik merk de laatste tijd dat ik langzamerhand ga meedrijven met de stroom van mensen die zonder God leven. Ik voel de verleiding van snel geld verdienen. Elke dag bid ik: ‘Vergeef me, want ik ben een slecht mens.’ We zitten in een oorlog, tussen Jezus die kwam om slechte mensen goed te maken en de duivel die goede mensen slecht komt maken.

Gebruik alsjeblieft je tijd in de gevangenis goed. Besef dat je eens dood gaat en vraag je af wat je met je leven en je vrijheid straks wilt doen. Ik weet niet of mijn verhaal jou helpt. Je moet zélf zoeken en dan zul je zien dat God dichtbij je is.

Uit de bajesagenda 2021