Papa leest voor
In de PI waar ik werk is een enthousiaste groep vrijwilligers: kerkvrijwilligers, muziekvrijwilligers, Alphavrijwilligers en niet te vergeten Voorleesvrijwilligers.
U zult denken: voorleesvrijwilligers????? Wat doen die nou weer? Lezen zij voor aan gedetineerden?
Nou nee, gedetineerden lezen voor aan hun kinderen of kleinkinderen. De voorleesvrijwilligers helpen deze mannen met het uitzoeken van een boek of een verhaaltje om voor te lezen. Ook nemen zij het verhaal op. Voor veel mannen is dat spannend, soms omdat ze niet gewend zijn om voor te lezen maar ook het voor de camera zitten geeft vaak wat nervositeit.
Eén keer in de maand vindt deze voorleesactiviteit plaats. Er zijn wel wat restricties: de verhaaltjes moeten voorgelezen worden in een taal die de vrijwilligers of ik verstaan. De casemanager moet akkoord zijn en ook andere ouder of verzorg(st)er van de kinderen moet willen meewerken.
Afgelopen zaterdag was het weer voorlezen. Er waren een paar nieuwe mannen die zich hadden aangemeld. Het is leuk om te zien hoe enthousiast ze zijn.
Zondag in de kerk komt één van hen naar me toe met een stralend gezicht: het was goed gegaan met het lezen. Hij vond het leuk om iets te doen voor zijn kinderen. Hij blij, ik blij, en hopelijk het belangrijkst: de kinderen blij. Daar doen we het uiteindelijk voor: dat kinderen hun vader kunnen horen. En ik hoor vaak terug van de moeders: elke avond willen de kinderen het verhaaltje van papa horen….
R-.K. Justitiepastor Jacqueline