Thuis

Op de luchtplaats in gesprek met een gedetineerde komt er ineens een rijkelijk getatoeerde man op me af met zijn armen wijd gespreid. We groeten elkaar hartelijk. Verbaasd ben ik hem zo snel alweer terug te zien.

"Ja, pastor ik ben weer thuis." Thuis? Thuis zijn in de gevangenis...

Ik geef hem terug dat zijn woorden me verdrietig stemmen. Klaarblijkelijk heeft hij buiten niets of niemand om naar uit te kijken?

Weemoedig glimlacht de gedetineerde burger. Hij knikt en bevestigt wat ik zeg. Daarom is hij zo snel weer terug gekeerd.

"Hier binnen vind ik mijn rust en regelmaat, al meer dan de helft van mijn leven breng ik door achter de tralies. Hier zitten mijn vrienden die een soort familie voor me zijn. Ik weet niet beter, zeker sinds mijn moeder er niet meer is. Hier heb ik een dagritme, structuur, schrijft u me in voor de gespreksgroep en dienst zondag?"

R.-K Justitiepastor Geert