Vasten

In de kerkviering aan het begin van de vastentijd hebben we het gehad over wat vasten is. De meeste, wat oudere, mensen weten vast nog wel van vroeger dat ze snoep in een trommeltje bewaarden.

Alleen op zondag mocht je snoepen, want alle zondagen zijn klein-pasen en wordt de vasten verbroken. Maar voor de vele (jongere) mensen binnen de muren is vasten niet echt meer bekend. Dus hoe zit het tegenwoordig met christelijk vasten, en meer nog, wat kan je doen als je vastzit in de gevangenis? Er is ook enige weerstand tegen want “Er is al niet veel vrijheid in de gevangenis, je hebt al niet veel. Dus waarom zou je jezelf nu nog iets extra ontzeggen met vasten?”, zei iemand al in een gespreksgroep. Het is best een uitdaging om te vasten. Dat is het buiten de muren ook, maar binnen helemaal. En het duurt lang. Bovendien, vasten doe je niet alleen voor jezelf en voor jouw persoonlijke relatie tot God (de verticale balk van het kruis, zeg maar). Je doet het ook ten bate van de (geloofs)gemeenschap; de horizontale balk van het kruis laat die verbinding met elkaar mooi zien.

Maar toch…. Gelijk na de viering komt hij naar mij toe en zegt verheugd: “Ik weet het! Ik heb er over nagedacht. Het is iets wat ik moeilijk kan weerstaan. Ik moet er dus echt moeite voor doen. En als ik het laat staan, spaar ik ook geld uit. Dat kan ik dat weer weggeven aan mijn buurman in cel 34, die heeft helemaal niks. Ik ga in deze vastenperiode geen frisdrank drinken! Gezond ook nog!’ Lachend en vol goede moed gaat hij terug naar z’n cel.

R.k. Justitiepastor Evelien